W tym poście opiszę w skrócie rasę, której przedstawicielami są moje OC, a przynajmniej większość z nich.
Są to munki, liczba pojedyncza: munk (jak chipMUNK). Ja osobiście czytam to mank ale jeśli ktoś chce mówić munk, nie zabraniam, to też nie brzmi źle.
Jak wyglądają munki:
- Są podobne do ludzi pod względem budowy. Ich skóra w klimacie umiarkowanym, gdzie żyje ich najwięcej, ma odcień podobny do ludzkiej skóry, lecz ciemniejszy (czyli munki wyglądają jakby były ładnie, mocno opalone).
- Są niższe niż przeciętni ludzie. Dorosłe munki rzadko kiedy są wyższe niż 1.60, chociaż zdarzają się wyjątki.
- Mają znacznie większe oczy niż ludzie, ciemne nosy i nieco wystające przednie zęby.
Munki zasadniczo od zawsze żyły w cieniu ludzi, często razem z nimi, uznawane za po prostu ludzi dotkniętych jakąś dziwną chorobą. Nie mają rozwiniętej własnej kultury, wszystkiego nauczyły się od ludzi. Tak naprawdę poza wyglądem niczym się od ludzi nie różnią.
Za jakiś czas opowiem wam o koncepcie świata i innych wymiarów w moich opowiadaniach. Nie jest to bardzo skomplikowana sprawa, lecz warto będzie o tym wspomnieć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz